Bagaż dziecka: jak spakować roczne dziecko na miesiąc podróży

Deszczowa Alzacja i północ Francji, chłodne górskie powietrze w Pirenejach, gorące Lazurowe Wybrzeże, na koniec alpejskie wioski. Każda noc w innym miejscu. Czasem na kempingu, czasem w dobrym hotelu. Zapakować bagaż dziecka na tak różnorodny miesiąc we Francji to prawdziwe wyzwanie.

Żeby nie był głodny, nie było mu za zimno ani za gorąco. A co jak się rozchoruje? No i żeby było wystarczająco pieluszek. Na początku wydawało nam się, że naszym śladem powinien podążać pociąg towarowy, ze wszystkimi niezbędnymi rzeczami dla synka. Jednak okazało się, że udało nam się spakować rzeczy małego do jednej niedużej torby. Jak to możliwe?

Po pierwsze: ubranka

Zamiast wkładać w bagaż dziecka dodatkowe ubranka, zapakowaliśmy kilka saszetek z proszkiem do prania dla niemowląt. Wzięliśmy tylko kilka par spodenek i koszulek – w zależności od pogody z długimi i krótkimi rękawkami czy nogawkami. Do tego kurtka z kapturem (chłodniejsze dni, deszcz), polar (góry) i czapeczka chroniąca przed słońcem (gorące dni nad morzem). Kilka par skarpetek i dwie pary bucików – zakryte na chłodne rejony, sandałki na plażę. Ubranka na szczęście są malutkie, więc zajmują mało miejsca.

Po drugie: pieluszki

Z Warszawy wyjechała z nami paczka pieluszek. Kiedy się skończyły, dokupiliśmy następną. A że kilka sztuk zostało akurat w niedzielę po południu, musieliśmy sporo nabiegać się po mieście, żeby znaleźć otwarty sklep. Z przyzwyczajenia myśleliśmy, że w galeriach handlowych w niedzielę będą tłumy. Tymczasem centra handlowe są wtedy we Francji przeważnie zamknięte (niektóre markety otwarte są rano). Działają tylko niektóre maleńkie sklepiki spożywcze w centrum miast. W jednym z nich był na szczęście niewielki dział z kosmetykami w którym znaleźliśmy pieluszki. Nad morzem przydadzą się pieluszki do pływania, które także zajmują niewiele miejsca.

Po trzecie: pieluszki tetrowe

Kiedy mały był naprawdę mały – miał miesiąc, dwa czy trzy, pieluszki tetrowe stanowiły pół naszego bagażu. Służyły do wszystkiego – jako podkładka przy przewijaniu, pierwsza pomoc przy ulewaniu, zasłonka na okno w samochodzie w razie słońca. Wykorzystywaliśmy wszystkie a jeszcze po drodze trzeba je było prać. Teraz wzięliśmy tylko trzy awaryjne. I oprócz momentu, kiedy stanęliśmy przed perspektywą, że w niedzielę nie kupimy zwykłych pampersów i będziemy musieli zakładać małemu pieluszki tetrowe, nie pomyśleliśmy o nich ani razu.

Po czwarte: kosmetyczka

Bagaż dziecka powinien mieścić także niezbędne kosmetyki. Szampon, oliwka, krem na odparzenia, krem z filtrem na słońce. Do tego w kosmetyczce znalazły się szczoteczka do dziewięciu ząbków, nożyczki do paznokci i ręczniczek. To wystarcza, żeby synek mógł się wykąpać zarówno w specjalnym zlewie do kąpania dzieci jakie mają tu na kempingach jak i w wielkiej hotelowej wannie.

Po piąte: apteczka

W domu zapakowaliśmy termometr, krople do nosa, żel na bolące dziąsła i czopki na obniżenie gorączki, plastry, opatrunki, wąski bandaż, płyn do dezynfekcji. Niestety kropelki do nosa przydały się, musieliśmy też dokupić syrop na kaszel, bo podczas nocy na kempingu temperatura spadła do 8 stopni i Chruczek obudził się z okropnym katarem. W razie konieczności wizyty u lekarza mamy dla Chruczka Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), która pozwala na refundację kosztów poniesionych na leczenie na terenie Unii Europejskiej. Dzięki temu czujemy się spokojni, bo mamy zapewnioną publiczną opiekę zdrowotną dokładnie taką samą jak Francuzi. Kartę można wyrobić w NFZ za darmo i od ręki.

Po szóste: jedzenie

To zajmuje najmniej miejsca. Jedno opakowanie mleczka na wieczór i jedna torebka kaszki na rano. Plastikowa miseczka i łyżeczka. I w zasadzie tyle wystarcza nam, żeby żywić małego w podróży. Wzięliśmy jeszcze kilka słoiczków. Kiedy się skończą – dokupimy, ale nic na to nie wskazuje, bo synek, który uwielbia nowe smaki pluje swoimi Gerberkami i z apetytem wyjada nam z talerzy “ludzkie jedzenie”. We Francji wcinał już jagnięcinę w arabskiej knajpie, skosztował odrobinę moules a la mariniere, zachwycił się tradycyjną bretońską galette saucisse czyli kiełbaską wieprzową zawiniętą w gryczany naleśnik, przy czym gryczany naleśnik wyrzucił, a zjadł tacie pół kiełbaski (zjadłby całą, ale tata był szybszy). Zajada się bagietkami (choć największą frajdę sprawia mu dumne trzymanie zdobyczy).

Dodatkową trudnością było to, że niemal każdą noc spędzamy gdzieś indziej. Po tym, jak w pierwszym hotelu musieliśmy nosić nasze rzeczy na trzy razy, wypracowaliśmy technikę „jednej walizki”. Kiedy jedno idzie meldować nas w recepcji, drugie w tym czasie wyciąga z bagaży całej trójki rzeczy niezbędne dla każdego na jedną dobę – ubrania, kosmetyki i jedzenie dla małego. Całą trójkę pakujemy w jedną zgrabną walizeczkę i wchodzimy do hotelu lekko niczym biznesmeni, którzy przylecieli na spotkanie służbowe, a nie obładowani jak rodzina z małym dzieckiem w miesięcznej podróży.